ROZDZIAŁ III

Wskazówki zegara wskazywały dopiero 13:30 więc Lilu poszła do swojego pokoju. Usiadła wygodnie na łóżku z laptopem na kolanach. Włączyła kilka stron a w tle leciał "Kaczor". Wstała i podeszła do okna nucą "Bez lęku idąc przez życie ku normalności i szczęściu." Uśmiechała się sama do siebie. Jeszcze jedno spojrzenie na zegarek i czas zacząć się przygotowywać. Weszła do garderoby w poszukiwaniu ubrań.

- Do jasnej cholery ! - krzyknęła tak głośno, że mama siedząca na terasie w kilka sekund była na górze przed jej drzwiami.

- Lilka. Wszystko w porządku. - weszła do pokoju nastolatki

- Niee kurcze nie ! Zaraz wychodzę a nie mogę znaleźć mojej białej bokserki. - przebierała szybko w bluzkach.

- Tej co ostatnio kupiłaś ? A tak w ogóle to gdzie Ty idziesz ? - zapytała

- No teej ! Wychodzę z kolegą na lody do "Stokrotki" - przytaknęła

- Jest w koszu na pranie. Ostatnio wybrudziłaś ją naleśnikami. - oznajmiła córce.

- No ty chyba sobie żartujesz. I w czym ja teraz pójdę. - weszła do pokoju i usiadła na łóżku.

- Słonko, nie przeżywaj.. Masz tyle ubrań, że niedługo będzie trzeba dom o jeszcze jedno piętro podnieść - roześmiała się.

Dziewczyna spojrzała na nią pogardliwym wzorkiem.

- Wcale, że nie.

Wróciła do garderoby w poszukiwaniu czegoś innego. Po kilku minutach wyszła z jasno brązową bluzką z czarnym napisem. Wciągnęła ją na siebie i podeszła do szkatułki z biżuterią. Pierścionki, bransoletka i zegarek na rękę.

- Idziesz z Damianem tak ? - drążyła temat mama.

- Nie mami z Damianem już koniec.. Wychodzę z kolegą. - uśmiechnęła się wrednie.

Założyła na szyję wisiorek w kształcie koniczynki i poszła w stronę łazienki. W kieszeni poczuła wibrację. Szczoteczka w buzi i szybkie wyciągnięcie telefonu. Na wyświetlaczu "Gabryś." - "Już nie mogę się doczekać, aż Cię zobaczę. ; )" Szeroki uśmiech na twarzy i szczoteczka ląduje na ziemi a koszulka jest cała wybrudzona od pasty.

- No nie wierzę ! Kurwaaa ! - wrzasnęła.

Zegarek na ręku wskazywał 14:30. Szybko uczesała włosy, pomalowała tuszem rzęsy i wbiegła do garderoby. Chwyciła czarną bokserkę. Spojrzała na zegarek.

- Taaa brawo Lilu,  nie ma co... Pierwsze spotkanie a Ty się spóźnisz. No owacje na stojąco. - mówiła do siebie.

Zbiegła schodami i krzyknęła do mamy, która siedziała na tarasie.

- To ja lecę.  Pa.

- Paaa. Baw się dobrze. - odpowiedziała mama z powrotem topiąc nos w kolorowej gazecie.

Wyszła za drzwi i otrzymała kolejnego sms-a. "Czekam na Ciebie ; )". Bez namysłu wysłała mu buziaka. Droga go kawiarni trwała krócej niż zwykle. Po 10 minutach Lilu była już na miejscu. "Nie spóźniłam się" pomyślała i odetchnęła z ulgą. Weszła do "Stokrotki" i rozejrzała się. Siedział przy trzecim stoliku tyłem do wejścia. Podeszła do niego po cichu i zasłoniła oczy.

- Aż tak pięknie wyglądasz, że nawet nie dasz mi na siebie spojrzeć ? - uśmiechnął się.

Zabrała ręce a  jej policzki delikatnie poczerwieniały.

- Cześć. - usiadła na przeciwko niego. Błądził wzrokiem po jej twarz.. W końcu podał jej menu

- Wybieraj. - uśmiechnął się.

- Czekoladowe ? - spojrzała na niego i delikatnie uniosła kąciki ku górze.

- Co tylko sobie życzysz. - odpowiedział i uniósł rękę.

- To co będzie ? - zapytał brat chłopaka, który był tam kelnerem.

- Lody czekoladowe dwa razy i ... dwa duże ciastka z kremem - spojrzał jej w oczy.

Rozmawiali o wszystkim. Chodź na początku Lilu była bardzo spięta. Przewracała wzrokiem, żeby tylko nie spojrzeć mu w oczy. Za kilka minut oboje zajadali się lodami .

- A to kto zje ? - spojrzała najpierw na ciastko potem na niego.

- Ty chudzino ! Takie małe ciasteczko to dasz radę. Jak nie, to Ci pomogę. - słodka mina i Lilu nie miała więcej pytań. Uśmiechnęła się i wróciła do jedzenia lodów. Spojrzał na nią i się uśmiechnął.

- Eeeee... mogę ? - zapytał nieśmiało.

Spojrzała na niego dziwnym wzrokiem. Wyciągnął dłoń ku jej twarzy

- Ubrudziłaś się. - wytarł lody z policzka.

- Dziękuję. - spuściła wzrok.

- Chyba się mnie nie wstydzisz co ? - roześmiał się.

- Ciebie ? Chyba Cię pogięło. - pewnie się uśmiechnęła.

- Jesteś pewna ?

- No raczej .. - potwierdziła.

Chłopak bez namysłu wstał i zaczął krzyczeć na całą restaurację, że Lilka jest najpiękniejszą dziewczyną na świecie. Spojrzała na niego i wybuchnęła śmiechem po czym głośno dodała

- Państwo go nie słuchają. Chłopak z odwyku wrócił. - roześmiała się jeszcze głośniej.

- O Ty paskudo ! - usiadł z powrotem na krzesło.

- Przecież Ci mówiłam, że się nie wstydzę. 

- Dobra dobra. Teraz już wierzę. - posłał jej przeszywające spojrzenie.

Rozmawiali jeszcze długo. Potem spacer po parku, tona komplementów z ust Gabriela i ok. 20:00 Lilu była w domu.Weszła i delikatnie zamknęła za sobą ogromne frontowe drzwi. Odwróciła się i nie mogła uwierzyć własnym oczom.