ROZDZIAŁ VII

Serce Lilki zabiło mocniej. Chwyciła dłoń przyjaciółki.

- Zuzka, kto ?- zapytała drżącym głosem.

- Nikodem.

Lilu spuściła głowę.

- On tu był.. Krzyczał, odgrażał się. Mówił, że takie ścierwo jak ja nie zasługuje na to by żyć. Mówił, że jeszcze go popamiętam.. - płakała.

- Nie przejmuj się. On tylko Cię straszy. Nie możesz się nim przejmować, rozumiesz !? Nie pozwolę na to by coś Ci zrobił...- mówiła podniesionym tonem.

- Boję się go. - zanosiła się płaczem.

- Nie możesz ! - podeszła do okna.

- Jeśli będzie trzeba, to zabiję gnoja ! Zabiję ... - powiedziała patrząc przez nie.

- Ja musiałam od niego odejść. Musiałam..

- Wiem i dobrze zrobiłaś, że zostawiłaś tego skurwiela ! - Lilu nie mogła pohamować złości.

Zuzka nie mogła opanować łez, ręce drżały a głos łamał się bardziej z każdym wypowiedzianym słowem. Lilu spędziła u niej kilka godzin. Siedziały i rozmawiały o przyjęciu urodzinowym, które wyprawione będzie po wyjściu dziewczyny ze szpitala. Śmiały się i wspominały stare dobre czasy. Imprezy, spacery, wypady do kina i noce u Lili. Obecność przyjaciółki bardzo podniosła Zuze na duchu. 

- Muszę spadać. - nachyliła się i pocałowała pociesznego rudzielca w czoło.

- Okej, wpadniesz jutro ? - uśmiechnęła się.

- Obowiązkowo. - złapała torbę i puściła oczko.

- To Siema. - wyszła zamykając drzwi.

- Cześć. - szepnęła Zuza i przyłożyła policzek do poduszki.

Blondynka wyszła ze szpitala. Stanęła na schodach i głęboko odetchnęła. Spojrzała na zegarek i pogrążyła się w myślach. Wsadziła słuchawki w uszy i pewnym krokiem ruszyła w stronę blokowisk. Po kilku minutach była na osiedlu. Szare bloki, kilka ławek i małe drzewka.

- To tu. - westchnęła i weszła do klatki. 

Trzecie piętro, drzwi po prawej stronie i tabliczka z nazwiskiem "Nowiccy". Zapukała. Zza dużych brązowych drzwi wyłoniła się postać chłopaka.

- A Ty co tu robisz .. - warknął

- Przyszłam Ci coś powiedzieć ! - stuknęła go ręką w ramie.

- Ej, laska wyluzuj. - podniósł ton.

- Co Ty sobie myślisz, że tak bezkarnie możesz nachodzić chorą dziewczynę ? Że możesz ją poniżać i wyzywać. Jesteś żałosny ! Zgnijesz w pierdlu za to co jej robiłeś ! Nie zostawię tak tego , możesz być pewny. - krzyczała na całą klatkę schodową. 

- Zamknij mordę debilko ! - wyszedł i przyparł ją do ściany. 

- Teraz ja Ci coś powiem. I lepiej słuchaj bo dwa razy nie będę powtarzał. Nie wchodź mi w drogę, rozumiesz !? Nie wtrącaj się w nieswoje sprawy bo pożałujesz. - mówił stanowczym tonem.

- Nienawidzę Cię ! - plunęła mu w twarz. 

Mocno chwycił ją za ramiona.

- Ty szmato ! - podniósł rękę.

- No uderz, na co jeszcze czekasz ? Uderz i ulżyj sobie.. Tylko to potrafisz.! Załatwiać wszystko siłą. Wyżywać się na wszystkich w koło.  Jesteś podłym, egoistycznym dupkiem.. - syczała, zagryzając wargi.

- Wynoś się stąd ! - popchnął ją i wskazał palcem na schody.

- To jeszcze nie koniec. Zuzkę udało Ci się zastraszyć, ale ze mną nie będzie tak łatwo. - opuściła budynek.

Minęła kilka bloków i usiadła na ławce. Serce mocno waliło a dłonie drżały z nerwów, ale Lilu była z siebie dumna, że stawiła czoła najgorszemu człowiekowi jakiego znała. Nie mogła pozwolić na to, żeby jej przyjaciółka była tak podle traktowana. Wróciła do domu. Zdjęła tenisówki i weszła do swojego pokoju. Na zegarku widniała 17:35. Rozebrała się i poszła wziąć kąpiel. Zjadła kolacje i padła z wycieczenia. Ta noc minęła jej spokojnie. Ranek był ciepły więc Lilka zaraz po przebudzeniu stwierdziła, że pójdzie do szpitala i zabierze przyjaciółkę na spacer. Szybkie śniadanie i sms do Niny. "Idziesz ze mną do Zuzy?" Długo nie czekała na pozytywną odpowiedź. Za kilka minut dziewczyna była już pod domem przyjaciółki i razem poszły w odwiedziny. Całą drogę Lilu opowiadała Ninie o wczorajszym zajściu i o tym, że była u Nikiego.

- Czemu do mnie nie zadzwoniłaś ? Czemu poszłaś tam sama ? Przecież ten psychol mógł Ci coś zrobić.. Lilka jesteś niepoważna ? - mówiła zdenerwowana dziewczyna.

- Nie wiem, sama nie wiem. Była tak wściekła, że nie miałam czasu myśleć, po prostu do niego poszłam.

- Na drugi raz dzwoń, bo Cię uduszę. - przytuliła blondynkę.

- Okej, ale teraz już koniec tych rozmów. I ani słowa Zuzce. - uśmiechnęła się.

Weszły do szpitala i z uśmiechniętymi minami ruszyły w kierunku sali. Weszły a Lilu od razu zaczęła wrzeszczeć. 

- Co Ty tu do cholery robisz ? Bierz dupę i wynoś się stad, kurwa ! 

- Znowu ona. - syknął. 

- Nie rozumiesz co do Ciebie mówię. - podeszła do niego i szarpnęła za bluzę.

Zamachnął się i uderzył w twarz. Upadła na podłogę. Z ust poleciała jej krew. Zamroczyło ją .

- Zostaw ją, błagam ! - po całej sali rozległ się przeraźliwy krzyk Zuzi. 

Zemdlała.