ROZDZIAŁ XX

- Nie poznajesz mnie, prawda ? - zapytał przystojny blondyn.

- Niestety poznaję. - spuściła głowę.

- Spodziewałem się trochę innej reakcji.. no ale niech będzie. - uśmiechnął się.

- Co tu robisz ? - zapytała mierząc go wzrokiem.

To nie był ten sam Filip co dwa lata temu. Nie ten, którego tak bezgranicznie kochała. Włosy postawione na żel, świetne ubranie.

- Postanowiłem, że jeszcze przed rokiem szkolnym odwiedzę stare kąty. Stęskniłem się za Tobą.

- Daruj sobie. - burknęła idąc przed siebie.

- No nie odchodź. - chwycił ją za rękę.

- Zostaw. - powiedziała zabierając dłoń.

- Liluś, przepraszam. - krzyknął za odchodzącą w głąb parku dziewczyną.

- Nie mów na mnie Liluś, w ogóle do mnie nie mów, rozumiesz! Wracaj sobie skąd przyszedłeś ! - wrzasnęła po czym włożyła z powrotem słuchawki i poszła.

Długo jeszcze patrzył w kierunku, który obrała dziewczyna. Nie mógł pogodzić się z tym, że tak go potraktowała. Po policzkach Lilu poleciały łzy. Do domu wróciła nieco później niż była umówiona z mamą. Nie mogła uwierzyć w to, że miał tupet do niej zagadać. Po tym jak ją zostawił wyjeżdżając bez słowa. Weszła do swojego pokoju, przebrała się i wychodząc rzuciła wzrokiem na zegarek. 14:57. Zeszła na dół, nie miała ochoty na żaden posiłek. Spojrzała na mamę i przeprosiła po czym opuściła dom. Wyciągnęła z brązowej, skórzanej torby telefon

- Wyjdziesz po mnie ? - zapytała.

- Dobrze skarbie. - odpowiedział.

- Spotkamy się na Fiołkowej przy sklepie. Pa. - rozłączyła się.

Kilka minut później stała twarzą w twarz ze swoim chłopakiem. Uśmiechała się kryjąc trapiące ją zmartwienie. Chwycił ją za dłoń i razem poszli w stronę klubu gdzie czekała reszta ekipy. Strojenie sali, dmuchanie balonów i ustawianie stolików nie zajęło im dużo czasu. Zgrali się i po godzinie wszystko było skończone. Stali wszyscy razem podziwiając swoje dzieło.

- No no nawet ładnie nam to wyszło. - powiedziała Nina.

- No to możemy spadać. - dodała Lilu łapiąc torbę.

- To Wy idźcie a ja z Pawciem zamontuję jeszcze jego konsolę i sprawdzimy nagłośnienie. - oznajmił Gabryś i czule pożegnał się z Lilką.

Zuzka dostała buziaka i z uśmiechem na ustach udała się do wyjścia. Dziewczyny wróciły do domów. Gdy Lilu przekroczyła próg małego pałacyku ujrzała na stoliku róże. Przez myśl przeszły jej tylko dwa rozwiązania, albo jej mama ma kogoś i jeszcze jej o tym nie powiedziała. Albo to dla niej. Nie pytając o nic poszła na górę. Wzięła kąpiel i zabrała się za układnie włosów. Z laptopa leciała piosenka. Nucąc pod nosem "Ciepło Twych słów ogrzewa mą twarz." weszła do garderoby. Nagle zadzwonił telefon.

- Liluuu ! Mam problem, ratuj ! - wrzasnęła Zuzka.

- No ratuję ratuję tylko nie wiem jak.

- Złamałam obcas w moich szpilkach. Pożyczysz mi te niebieskie ? Czy ubierasz je ? - pytała.

- Pewnie, możesz po nie wpaść kiedy chcesz. - powiedziała.

- To zrobimy tak. Przyjdę do Ciebie przed dziewiętnastą i razem pójdziemy do Code Club'u, Okej ? - przedstawiła swój plan.

Lilu zgodziła się i wróciła do garderoby. 18:15 - wskazówki zegara nie ubłagalnie zbliżały się do wyznaczonej godziny a Lilu była w rozsypce. Biegała po domu jak szalona szukając zegarka i kolczyków. Musiała jeszcze zdjąć wałki z głowy i utrwalić lakierem loki. Zrobić makijaż i wskoczyć w sukienkę. Miała za mało czasu. Puściła ponownie piosenkę i usiadła przed lustrem robiąc makijaż. Oczy pociągnięte czarną kredką i wy tuszowane rzęsy. Po dwudziestu minutach makijaż był skończony a cudowne blond loki opadały na jej opalone ramiona. Gdy przeglądała się w lustrze do pokoju weszła Zuzka.

- Uhuhuh laska.- powiedziała z zachwytem.

Lilu posłała jej wdzięczny uśmiech.

Weszły do garderoby.

- Wiesz, do tej Twojej ołówkowej sukienki idealnie będą pasowały te obcasy. - uśmiechnęła się podając Zuzce buty.

Sama wciągnęła na siebie koronkową sukienkę i czarne szpilki. Weszła do pokoju.

- Nieee ! No teraz to mi mówię odebrało. Dziewczyno masz chłopaka a czuję, że dziś to się od nich nie odpędzisz.

- Trochę zazdrości nikomu nie zaszkodzi. - powiedziała zakładając brylantowy zegarek.

- Jestem gotowa, idziemy ? - spojrzała na przyjaciółkę.

- Pewnie.

Obie zeszły na dół gdzie czekała mama. Zachwycała się dziewczynami jak dziecko zabawką. Oglądała je dokładnie z każdej strony. Komentowała i chwaliła. Lilu powoli zaczęło to drażnić, łapiąc sweterek i małą torebkę udała się ku wyjściu.

- Paaa mamuś - otworzyła drzwi.

- Paa. Dzwoń jak się skończy. - powiedziała kobieta.

Wyszły. Kilka minut i obie stały przed klubem. Gdy goście zaczęli się schodzić. Lilu z Zuzką stanęły przy drzwiach i obserwowały wchodzące przez bramkę osoby. Bramkarzem był dziś brat Gabrysia. Lilu dobrze znała się z chłopakiem. Gdy jej oczom ukazał się Filip wstąpiła w nią złość. Stanęła przed nim.

- Ty nie wchodzisz ! - wrzasnęła tak głośno, że cały tłum skupił swoją uwagę na niej.

W drzwiach klubu pojawił się Gabryś.