ROZDZIAŁ XXVI

Przekroczyła próg domu, ściągnęła buty a skórzaną torbę rzuciła na stojąca pod ścianą szafką.

- Wróciłam. - oznajmiła.

- Jestem na tarasie. - odpowiedziała głośniej mama.

Lilu przegarnęła dłonią włosy, poprawiła koszulkę i niepewnym krokiem poszła w kierunku, z którego dobiegał głos. Weszła na taras gdzie siedziała mama z babcią. Uśmiechnęła się i usiadła na stojącym nieopodal krześle.

- Głodna ? - zapytała babunia.

- Nie nie. Objadłam się waty cukrowej i nic więcej w siebie nie wmuszę. - odpowiedziała grzecznie.

Dłonie wsunęła między krzesło a uda i niespokojnie błądziła wzrokiem po otaczających ją przedmiotach. Westchnęła.

- Co Ci jest Lilu ? - spojrzała na nią mama.

- Nie no nic. 

- Coś Cię gryzie ? Pokłóciłaś się z Gabrysiem ? - dopytywała się kobieta.

- Nie mami wszystko jest okej, chyba. - nerwowo przełknęła ślinę.

- Chyba ?

- Na pewno. - powiedziała spokojniejszym tonem blondynka.

Chwila niezręcznej ciszy, którą przerwał niekontrolowany śmiech babci. Zdezorientowana spojrzała na nią z pytającą miną.

- No Magda powiedź jej, że wiesz, że się upiła. Tylko stresujesz dziewczynę. - powiedziała puszczając oczko wnuczce.

Lilu spojrzała na mamę a ta wybuchnęła śmiechem. Dziewczyna nie wiedziała o co chodzi. Nie wiedziała, czy mama naprawdę wie czy tylko udaje, żeby Lilu sama się wydała. Serce waliło jej jak dzwon, ręce ze strachu spociły się a w gardle pojawiła się gula. Blondynka postanowiła, że nic nie odpowie i tylko niewinnie się uśmiechnęła.

- Lilu nawet nie wiesz jak zabawnie wyglądasz, kiedy się tak przejmujesz. - roześmiała się mama.

- Wy coś piłyście w tej galerii ? Bo ja naprawdę Was nie rozumiem. - powiedziała dziewczyna.

Kobiety spojrzały na siebie a babcia ponownie się roześmiała.

- Wnusiu. Już nie musisz udawać. Gabryś się za Tobą wstawił a mama nie da Ci szlabanu. Prawda Magda ? - spojrzała na córkę.

Mama Lilu uśmiechnęła się do niej.

- Zmykaj na górę bo za chwilę się rozmyślę - oznajmiła blondynce.

Dziewczyna nie wiedziała co się dzieje. Jej głowa pracowała na pełnych obrotach. Błądziła wzrokiem a to po mamie, a to po babci nie dowierzając temu co się właśnie wydarzyło. Odwróciła się i poszła spokojnie do swojego pokoju. Usiadła na łóżku, głęboko odetchnęła i wybuchła niekontrolowanym śmiechem. Leżała na czerwonej pościeli powoli analizując każde słowo mamy i babci. Nagle usiadła i cicho powtórzyła "Gabryś się za Tobą wstawił " Szybko chwyciła telefon i wykręciła numer chłopaka.

- Ty szujo wredna ! - warknęła do telefonu.

- Lilu co się stało ? - zapytał brunet.

- Wiedziałeś ! O wszystkim wiedziałeś ! Nie mogłeś mi powiedzieć ? Jak idiotka siedziałam tam zestresowana czekając, aż mama powie "Masz szlaban, wynocha na górę." A ona z babcią śmiały się ze mnie.

- Oj misiu no ! - przerwał jej.

- Ty mi tu z misiem nie wylatuj bo jak Cię jutro spotkam to nie misia a niedźwiedzia zobaczysz, wiesz? - mówiła wściekła.

Roześmiał się.

- Takie śmieszne ? No to pośmiej się jeszcze trochę ja poczekam .. 

Chłopak dalej chichrał się do aparatu nie mogąc się powstrzymać.

- Się nie zadław. - burknęła i wcisnęła czerwoną słuchawkę.

- Idiota. - powiedziała sama do siebie rzucając telefon na łóżko.

Weszła na balkon i usiadła na bujanym fotelu. Złapała mocno w płuca powietrza i powoli je wypuszczała próbując się uspokoić. Telefon dzwonił już trzeci raz, ale Lilu nie miała ochoty gadać z "podłym zdrajcą", który za plecami spiskuje z jej mamą. Delikatny podmuch chłodnego wiatru otulał jej ciało jak kołdra. Potarła dłońmi ramiona i weszła do pomieszczenia. Spojrzała na zegarek. Wskazówki ułożyły się punkt dziewiętnasta. Z pod sterty poduszek wygrzebała pilot i kładąc się na łóżko włączyła go. Chwila bezsensownego skakania po kanałach lecz nagle coś przykuło jej uwagę.