ROZDZIAŁ XXII

Ten poranek nie należał do najprzyjemniejszych w życiu Lilu. Niesamowita sahara w buzi, ból głowy i skrajnie bolące nogi. Przetarła oczy i spojrzała na zegarek - 6:45.

- O bożeeee ! - powiedziała  z powrotem kładąc się na łóżko.

Leżała tak jeszcze kilka minut po czym pragnienie wzięło górę i zmusiło do opuszczenia łóżka. Cicho zeszła do kuchni i wzięła z lodówki butelkę wody. Wypuściła Kimi'ego do ogródka i jeszcze ciszej niż wcześniej wróciła na górę. Duszkiem wypiła pół butelki i z ogromną ulgą weszła do garderoby. Po kilku minutach była w piżamie, wróciła do łóżka szybko zasypiając.

- Przecież wiesz, że to niemożliwe. Lilu nigdy się na to nie zgodzi. Nie chcę, żeby kolejny raz musiała dostosować się do mnie. Chcę, żeby była szczęśliwa. - Lilka przebudziła się słysząc głos mamy.

- Magda !  To Twoja szansa, rozumiesz ? - do jej pokoju dobiegł znajomy głos.

- Nie mamo ! To Ty nie rozumiesz ! Ona jest tu naprawdę szczęśliwa. - kontynuowała kobieta.

Dziewczyna usiadła na łóżku dalej przysłuchując się rozmowie. Cicho wstała i wyszła na korytarz spoglądając ukradkiem w stronę salonu. Na kanapie siedziała babcia a mama nerwowo chodziła w tą i z powrotem wymachując rękoma. Jeszcze chwilę stała przechylając się przez balustradę po czym wróciła do pokoju. Chwyciła laptopa i zaczęła pisać do Zuzy.

Lilu : Jest u mnie babcia i o ile się nie myję rozmawia z mamą o przeprowadzce . ;c

Zuzka : że cooo ? ; o

Zuzka : Jakiej przeprowadzce. Lilu nic nie mówiłaś !

Lilu : Bo nic nie wiedziałam .. Nie chcę kolejny raz się przeprowadzać. Kolejny raz szukać sobie kogoś bliskiego. Zostawiać Was tu ;c Nie chce ! 

Zuzka : Ja po prostu nie wierzę w to co Ty piszesz .. Może Twojej mamie chodzi o coś innego. Może nie będziesz musiała się przeprowadzać.

Lilu : Powiedziała do babci "Przecież wiesz, że to niemożliwe. Lilu nigdy się na to nie zgodzi. Nie chcę, żeby kolejny raz musiała dostosować się do mnie." - to może oznaczać tylko jedno ... ;c

Zuzka : Przestań Lilu ! Nawet tak nie myśl. Sama widzisz, że Twoja mam bierze pod uwagę Twoje zdanie i nie zrobi nic wbrew Twojej woli.

Lilu : Mam nadzieję ..

Zuzka : Będzie dobrze zobaczysz ;*.

Lilu : Oby Suzi oby ; ))

Zuzka : A wg jak tam wczoraj ? Mama coś mówiła ? ;p

Lilu : Weeeeeeeź <zawstydzony> Zresztą .. mało co pamiętam a teraz jeszcze z nią nie gadałam xd.

Zuzka : hahahaha ! 

Lilu : Nie śmiej się ! xd Gabryś mnie do łóżka zaniósł .. hahah ;d

Zuzka : no no .. proszę jak Cię kocha ; )

Lilu : spróbowałby nie ;D

Zuzka : głupia xd. Dobra muszę spadać bo mama zabiera mnie na odbój księgarni czy coś.. -.-

Lilu : Idź idź ja spadam się ogarnąć i muszę zejść na dół dowiedzieć się o co chodzi i w najgorszym wypadku zgarnąć opierdol od Magdy :D

Zuzka : hahahaha ;d pa pijaku ;*

Lilu : Spadówka wiedźmo, sama jesteś pijak ! Pa ; *

Odstawiła laptopa, wciągnęła na siebie zieloną bluzę jej przystojniaka i poszła do łazienki. Przemyła twarz wodą, zaczesała kitkę i udała się na dół. Gdy była na przedostatniej schodzie dostała sms-a "Na tego kaca to ciepłe mleko wypij alkoholiczko ;*. " jej twarz szybko poczerwieniała. Nina wiedziała jak ją zawstydzić. Weszła do salonu.

- Dzień dobry. - powiedziała cicho aby nie zdradzić swojego głosu.

- Moja kochana wnusia. - starsza pani wstała i uściskała mocno Lilu.

Dziewczyna uśmiechnęła się i spojrzała ukradkiem na mamę, która nie miała zachwyconej miny. Oznajmiła, że pójdzie do kuchni coś zjeść i zaraz wróci. Tak naprawdę nie miała na nic ochoty, to był tylko pretekst aby ulotnić się z pola widzenia mamie. Wyciągnęła szklankę, nalała do niej mleka i wstawiła do mikrofalówki. Wypiła duszkiem i wróciła do salonu.

- Już zjadłaś ? - zapytała zdziwiona mama.

- Nie .. poczekam na obiad. Nie jestem aż tak głodna. - odpowiedziała.

- To będziesz musiała sobie coś zamówić bo z babcią jedziemy do galerii.

- Okej. - przytaknęła.

Mina mamy nadal nie była rewelacyjna. Babcia poszła do przedpokoju ubierać buty.

- Mam jechać z Wami ? - zapytała Lilu.

- Nie musisz. Tobie to chyba lepiej zrobi kąpiel, co ? 

Dziewczyna spuściła głowę.

- Pogadamy jak wrócę. I zrób coś z tym głosem. Pa - powiedziała całując córkę w czoło i wychodząc za drzwi.