ROZDZIAŁ XXV

Roześmiał się a pod nosem wymamrotał tylko " Boże jak ja z Tobą wytrzymuję."

- Co mówiłeś ? - zapytała nachylając głowę do przodu.

- Nic nic kotku. - uniósł kąciki ku górze.

Mimo tego, że czasem robią sobie na przekorę to ich "kłótnie", "sprzeczki" nie trwają dłużej niż kilka minut. Gabryś zawsze po spotkaniu z Lilu wraca do domu i entuzjazmem, iskrzącymi się oczami, cieszącą mordą opowiada Dominikowi jaka cudownie jest mieć kogoś kto Cię kocha. Łapczywie chwyta powietrze a gdy już skończy słyszy od starszego brata "Nie spieprz tego młody bo taka laska to skarb." Grzecznie przytakuje.

- Nie idźmy na te lody. - powiedziała mu cicho do ucha Lilu krocząc już przy jego boku.

- A gadzie chcesz iść ? - ścisnął lekko jej dłoń patrząc głęboko w oczy.

Uśmiechnęła się tajemniczo. Spojrzała na zegarek chwilę pomyślała.

- Jeszcze zdążymy. Mamy jakieś niecałe dwie godziny. - poinformowała go.

Spojrzał na nią i wzrokiem próbował wymusić aby zdradziła gdzie chce iść. Zmrużyła oczy.

- Nawet nie próbuj tych swoich sztuczek bo i tak Ci nic nie powiem ! - wytknęła język.

Zbliżył się do niej.

- Ałaaaa ! - wrzasnęła odskakując na bezpieczną odległość.

Uśmiechnął się złowrogo przeszywając jej ciało wzrokiem.

- No pogięło Cię ! Ludzi w język gryźć .. Idiota - wrzasnęła pocierając językiem o wargi.

- Kurwa boli ! - zrobiła minę smutnego dzieciaka, któremu ktoś właśnie zabrał zabawkę.

Ponownie przyciągnął ją do siebie. Mocno przytulił i delikatnie pocałował w usta.

- Przepraszam.

Spuściła głowę, język nadal bolał. Była na niego nieźle wkurzona. Nie mówiąc nic złapała jego dłoń i poszli w stronę zaplanowanego miejsca. Szli w milczeniu. Nagle nie spodziewanie on zaszedł jej drogę i zatrzymał. Objął ją w pasie i w tym momencie w jej brzuchu ożyły motylki. Motyle, których nie czuła od ostatniego spotkania z Filipem. To było coś niesamowitego, coś czego tak bardzo jej brakowało. Uśmiechnęła się a jej twarz poczerwieniała.

- Gniewasz się ? - spojrzał w jej przepełnione radością oczy.

Milczała.Gdy chciał pocałować ją kolejny raz nie pozwoliła na to, wtuliła się mocno w jego bluzę. Pachniała tak cudownie. Splotła swoje palce obejmując go w pasie.

- Liluuuu... 

- Wszystko okej, nie przepraszaj. - powiedziała nadal mocno go przytulając.

Stali tak przez kilka minut. Zaciągnęła się jeszcze raz jego perfumami i zwolniła uścisk. Ułożyła dłonie na jego klatce piersiowej i dała buziaka w usta.

- Czyli, że się nie gniewasz ? - zapytał zmieszany chłopak.

Uśmiechnęła się co jednoznacznie oznaczało, że nie. Objął ją i dalej poszli z uśmiechami na ustach.

- Boisz się górskich kolejek ? - roześmiała się Lilu.

- Ach to tam chcesz iść. Oj dzieciaku dzieciaku - pocałował ją w głowę.

- No weź się co. ! - szturchnęła go śmiejąc się.

- Trochę rozrywki jeszcze nikomu nie zaszkodziło. - dodała.

- Tak tak. Zwłaszcza, że mam przy sobie bombę śmiechową, cyrk i zoo w jednej osobie. - puścił jej oczko.

- A ja mam upartego osła i smerfa ważniaka, którego tak bardzo kocham. - odpuściła mu oczko.

Roześmiał się w głos i poszedł za kroczącą z przodu Lilką. Uśmiech z jej twarzy nie znikał ani na sekundę. Po kilku minutach znaleźli się w wesołym miasteczku. Karuzela, samochody, ogromne ilości waty cukrowej w przeróżnych kolorach, kolejka górska. Czas minął tak szybko, że gdy Lilu spojrzała na zegarek żal jej było wracać do domu. Cudowne chwile, które na długo zostaną w jej pamięci.

- Musimy wracać. - przytuliła się do ciała Gabrysia.

Ciepło bijącego serca uspokoiło dziewczynę. Delikatnie uniosła kąciki ku górze spoglądając w jego cudowne oczy. Złapał ją za rękę i odprowadził do domu. 

- No to leć. - powiedział gdy stali już przed drzwiami.

- No .. Idę z godnością przyjąć szlaban. - spuściła głowę.

- Co równa się z ograniczonymi kontaktami z Tobą. - dodała.

- Oj mała. Będzie dobrze. - uniósł jej podbródek ku górze i pocałował.

Przytuliła go mocno i złapała za klamkę drzwi. Odwróciła się i pomachała mu gdy ten wychodził już za bramkę.

Weszła.