ROZDZIAŁ XLV

Ich oczom ukazał się ogromny budynek galerii. Podeszły bliżej, wypatrując siedzącą na ławce Zuzę. Przywitały się i wszystkie wkroczyły za drzwi. Masa kolorowych wystaw. Ubrania, buty, kosmetyki, biżuteria - raj na ziemi. Szał ogarnął nastolatki i bez wahania weszły do pierwszego sklepu. Chwilę rozglądały się każda odchodząc w inną stronę.

- Może ta ? - powiedziała Nina unosząc sukienkę do góry.

Rudzielec pokiwał przecząco głową więc dziewczyna odwiesiła ją z powrotem. Następna, następna i kolejna .. nic nie przypadło jej do gusty. Zrezygnowane wyszły. Kolejne sklepy i nic.

- Boże .. jak Tobie trudno dogodzić. Współczucia dla tego biednego chłopaka. - powiedziała ze śmiechem Nina.

- Nina.. - syknęła Lilu pukając ją w ramię.

- No co tylko żartowałam.- lekko się uśmiechnęła.

- Dobra .. przecież nic się nie stało. Chodźmy się czegoś napić . - rzuciła Zuza udając się w kierunku pobliskiej kawiarni.

Usiadły w środku zamawiając gorącą czekoladę, sok pomarańczowy i małą latte. Każda coś innego. Siedziały tam z dobrą godzinę rozmawiając o najgłupszych rzeczach, jedząc zamówione wraz z napojami lody i ciastka. Odpoczęły i przed powrotem do domu postanowiły zahaczyć jeszcze jeden sklep. Weszły a Zuza od razu zakochała się w jasnej, typowo dziewczęcej sukience.

- Zobaczcie. - uśmiechnęła się przykładając ją do swojej sylwetki.

- Cudowna.

- Nooo boska.

Dziewczyny z zachwytem patrzyły na delikatną sukienkę z kremowym haftowanym wzorkiem.

- Przymierzaj ! - powiedziała Lilka.

Wszystkie udały się do przebieralni. Usiadły przed jedną z kabin na skórzanej sofie.

- No gwiazda jak Ci idzie ? - zapytała Nina grzebiąc coś w telefonie.

- Momeeent. - odpowiedziała.

Kilka minut i przyjaciółki ujrzały zniewalająco ślicznego rudzielca. Z zachwytem patrzyły na jej długie nogi, które tak cudownie prezentowały się w zestawieniu z przymierzaną kreacją. Oglądały przyjaciółkę z każdej możliwej strony. Prawo lewo, lewo prawo, nastolatka czuła się jak baletnica.

- Ja jestem za ! - potwierdziła Lilu.

- Zdecydowanie tak ! - przytaknęła Nina, ponownie zatapiając wzrok w ekranie telefonu.

Dziewczyny spojrzały w jej kierunku lecz, żadna nie powiedziała nic, nie zapytała. Zuza z powrotem wróciła do przymierzalni a potem już tylko do kasy i cudowna sukienka jest jej. Nastolatki rozstały się pod galerią. Do domu ruda nastolatka wróciła tramwajem a Lilka z Niną pieszo. Gdy miały się już rozejść, każda w swoją stronę dziewczyna zapytała czy może iść na chwilę do Lilu, bo Fabian jest gdzieś w pobliżu jej domu i tam się spotkają. Blondynka nie miała nic przeciwko, uśmiechnęła się i poszły dalej. Rozmawiały o nowym związku ich przyjaciółki, lecz rozmowa nie do końca się kleiła, gdyż Nina cały czas pochłonięta była sms-owaniem z nieznanym Lilce osobnikiem. Weszły do domu.

- Chcesz coś do picia ?

Nie usłyszała odpowiedzi. Wróciła ponownie do przedpokoju.

- Nina.. 

- Nooo ? 

- Pytałam czy chcesz coś do picia . - powtórzyła.

- Ahh tak. Wody.

Weszła do kuchni chwytając szklankę i nalewając do niej wody. Usiadły w salonie. Przy nogach blondynki natychmiast pojawił się Kimi i kotka babci.

- A ty co łobuzie. - wzięła szczeniaka na ręce.

- Stęskniłeś się co ?

Mały maltańczyk cieszył się jak nigdy. Kręcił się po sofie, nos wkładając dosłownie wszędzie. Prawie wszedł na głowę przyjaciółce nastolatki, lecz ta nawet nie drgnęła. Zrezygnowany zeskoczył z kanapy i zaczął skamleć przed wyjściowymi drzwiami. 

- Chodź .. muszę z nim wyjść. - oznajmiła.

- O to dobrze się składa. Fabian ma za chwilę być.

Nina podniosła się i wyszła za dziewczyną i jej psem. Ponownie zamilkła. Szły chwilę w milczeniu, lecz gdy sytuacja robiła się niezręczna Lilu niewytrzymała. 

- Przecież zaraz się z nim zobaczysz.. Kilka godzin nie możecie bez siebie wytrzymać ? - zapytała lekko zirytowana. 

- Co ?

- Nic. - odwróciła głowę.

- No powiedź. - nalegała.

- Po co ? Skoro i tak mnie nie słuchasz ? - w jej głosie dało się wyczuć złość.

- Słucham .. przecież słucham.

- Ta jasne. Co się dziś z Tobą dzieje.. z kim Ty cały czas piszesz?

Pokazała jej telefon gdzie widniało nieznane jej imię. Nie mogła go skojarzyć z nikim z bliskiego im otoczenia.

- Laura ? Kto to jest.

- Kuzynka Filipa. - odpowiedziała Nina.

- A po co Ty z nią piszesz, skąd Ty ją znasz ? - zadawała pytanie za pytaniem.

- Kiedyś tam się z nią poznałam przez Fabiana jak jeszcze trzymał się z Filipem przed jego wyjazdem z kraju.

- Aa. no i co ona od Ciebie chce ? - kolejne pytanie z ust blondynki.

- Próbuje ustalić z kim ostatnio kontaktował się Filip, jak wczoraj o osiemnastej wyszedł tak do teraz go nie ma.

Serce zabiło dziwnie niespokojnie.