ROZDZIAŁ LXVI

- Zuza. - złapała ją za rękę i przyciągnęła do siebie cicho ale z stanowczym głosem szepcząc jej do ucha.

Ruda nastolatka spojrzała na nią tak jakby chciała spytać o co jej chodzi. Lilu wbiła swój wzrok w tęczówki przyjaciółki przymrużając swoje oczy. Puściła uścisk i ponownie spojrzała na siedzącego dalej chłopaka. Nie podziewała się, ze ich spojrzenia się spotkają. Spuściła głowę udając, ze szuka czegoś w torebce. Wibracja telefonu a na wyświetlaczu nie zmieniona jeszcze nazwa.

Od Kochanie ;* - Tęsknię za Tobą .. 

Schowała telefon i szybkim ruchem spojrzała znowu w stronę Gabrysia. Patrzył na nią delikatnie unosząc kąciki ku górze. Lilu pokiwała głową i zerwała się na równe nogi jak najszybciej wybiegając z sali gimnastycznej.

- Lilka.. - rozległ się za nią szept Zuzy.

Nie cofnęła się, nie odwróciła twarzy w kierunku przyjaciółki a po chwili zniknęła za drzwiami. 

- Stój ! - potężny głos spowodował, że stanęła jak wryta.

Odwróciła się i w drzwiach ujrzała dobrze jej znaną twarz. Nie wahała się ani minuty dłużej, odwróciła się i stanowczym krokiem ruszyła dalej. Kroki chłopaka było słychać coraz wyraźniej. W końcu stanął za nią łapiąc za rękę. Nie odwróciła się. Czuła jak jego oddech otula jej szyję powodując dreszcze.

- Spójrz na mnie, proszę. - cicho wyszeptał zbliżając się jeszcze bardziej.

- Zostaw ! - wrzasnęła wyszarpując rękę z uścisku.

Zaczęła biec. Nie oglądając się za siebie nabierała tempa.

- Liluuu !

Biegł za nią. Dogonił ja przed drzwiami szkoły. Ponownie złapał za rękę przyciągając do siebie.

- Zostaw mnie, zostaw !- krzyczała uderzając pięściami w jego klatkę piersiową.

Bez zastanowienia przyparł ją do ściany budynku czekając aż trochę się uspokoi. Cały czas patrzył w jej oczy, które walczyły o wolność. Przewracała nimi na różne strony unikając jego wzroku a w ostatecznym efekcie wbiła je w ziemię.

- Spojrzysz na mnie ? - zapytał

- Nie.. - wyszeptała bardzo cicho.

- Lilu.. - złapał jej podbródek próbując unieść ku górze.

Stanowczym ruchem złapała jego dłoń zabierając ją od jej twarzy.

- Przepraszam, nie chciałem.

- Lilka.. Ja Cię kocham, naprawdę bardzo Cię kocham i nie chce Cię stracić. - mówił cichym ale stanowczym głosem.

- Dobra weź.. - rzuciła oschle.

- Nie odejdę dopóki ze mną nie porozmawiasz. - odparł przykładając dłonie do ściany po obu stronach jej chudziutkiego ciała.

- Przecież Ci napisałam, że jak sobie to wszystko przemyślę to się odezwę. Czytać nie umiesz !? - podniosła głos z pogardą patrząc mu w oczy.

Bez dłuższego namysłu chwycił jej twarz delikatnie w dłonie i pocałował. Odepchnęła go lekko. Nie dawał za wygraną. Przybliżył swoje ciało do jej ponownie łącząc ich usta razem. Zaparła się rękoma próbując go odepchnąć. Kiedy uświadomiła sobie, że nie da mu rady objęła go za szyję mocno zagryzając jego wargę. Odskoczył. 

- Ty nie rozumiesz jak się do Ciebie mówi !? - wrzasnęła.

- Nie. - odpowiedział ponownie podchodząc do niej blisko.

- Gabryś... nie podchodź! - spojrzała na niego wyciągając wskazujący palec.

Nie słuchał jej. Nadal bez wahania szedł w jej kierunku.

- Stój ! Słyszysz stój tam gdzie stoisz ! - cofała się powoli do tyłu.

- Ani mi się śni.

Gdy poczuła za sobą ścianę budynku a przed sobą jego twarz była bezbronna. Spuściła głowę i milczała. Delikatnie załapał jej podbródek unosząc go ku górze. Jej tęczówki spotkały się z jego.

- Kocham Cię, mała.

Na jej twarzy pojawił się niekontrolowany uśmiech. Delikatnie uniesione kąciki ku górze mówiły "Ja ciebie też." Spojrzała mu głęboko w oczy. Stała jak wryta gdy po jej policzkach popłynęły łzy. Chłopak otarł je palcem całując jej usta.

- Bardzo Cię kocham. - odsunął się na chwilę ponownie patrząc na jej twarz. Na oczy, usta które tak słodko smakują.

- Bardzo Cię kocham. - powtórzysz szepcząc i pocierając delikatnie jej policzek dłonią.

- Ja Ciebie też. 

Ponownie ją pocałował po czym mocno przytulił do siebie.

- Przepraszam za wszystko. Zmienię się obiecuję, tylko pozwól mi wrócić. Pozwól Nam znowu być razem.

Stali w milczeniu. Uczucie gorąca, walące serce i pocące się dłonie. Nieokiełznane stado motyli w brzuchu. Stała wpatrując się gdzieś daleko w horyzont.

- Liluu.. - wyrwał ją z namysłu.

Spojrzała na niego.

- Pozwolisz Nam spróbować jeszcze raz ? - zapytał i czuł jak serce podchodzi mu do gardła. 

jak każda kolejna sekunda wydawała się wiecznością. Jak bardzo bał się odrzucenia z jej strony. Z jej ust po kilku minutach wydobyło się ciche ale pełne radości "Tak". Oboje czuli jak ich serca przyśpieszają rytm. Stali w objęciach kiedy w szkole zrobiło się głośno.

- Musimy iść. - powiedział do niej całując w czoło.

- Dobrze. - ruszyła w kierunku drzwi.

Poczuła uścisk dłoni. Uśmiechnęła się odwracając wzrok w kierunku chłopaka. Weszli do środka. Odprowadził ją pod jej klasę na spotkanie z wychowawcą. 

- No no kogo moje oczy widzą. - uśmiechnęła się Zuza.

- Tadaaa to ja . - roześmiała się Lilu.

- Supeeeer. A ja to powietrze ? - bąknął Gabryś.

- Nie martw się stary. Mnie też tak traktują. - puknął go w ramię Paweł. 

- Oj no przestańcie. - obje przytuliły się do chłopaków.

Stali tak chwilkę.

- Zapraszam do środka. - przed salę nastolatek wyszła czarnowłosa kobieta.

- Do klasy ! Wpadniemy po Was po, a jakbyście skończyły szybciej niż my czekajcie na schodach przed budynkiem. - powiedział Gabryś i poszedł za Pawłem.

Kilkanaście minut w sali podczas kiedy Lilu napisała sms-a..

Do Filipa - Wiem, że miałam dziś do Ciebie przyjść. Wróciłam do Gabrysia bo cały czas go kocham. Przepraszam.

Nie uzyskała żadnej odpowiedzi. Wyszły z sali lecz chłopaków nie było. Przed budynkiem kręciło się sporo osób. Usiadły na najwyższej schodzie czekając na nich. Dziesięć minut, piętnaście i ani śladu po nastolatkach. 

- Cześć dziewczyny. - obok nich usiadł starszy od nich chłopak z kumplem.

- Cześć. - odpowiedziały nie zwracając zbytniej uwagi na ich zaloty.

- Nowe tu ? 

- Tak.

- To może Was oprowadzimy ? - zaproponował drugi.

- Ma je kto oprowadzać. - bąknął Gabryś podając rękę Lilce a Paweł uczynił to samo w kierunku Zuzy.

- O sorry stary nie wiedziałem, że to Twoja panna.

- To już wiesz. - odpowiedział oschle przytulając Lilu.

- To siema dziewczyny, mam nadzieję, ze się jeszcze zobaczymy. - puścił oczko.

- Zjeżdżaj stąd ! - warknął Paweł podchodząc do jednego z nich.