ROZDZIAŁ LXVII

- Nie rozumiesz ? Zjeżdżaj .. ! - wydarł się jeszcze głośniej popychając stojącego naprzeciwko chłopaka.

- Stary, daj spokój. Wyluzuj ! - powiedział do niego szukając wsparcia w stojącym za nim kolegą.

- Paweł, chodź... proszę. - Zuza złapała go za rękę ciągnąc w swoją stronę.

Odszedł z nią kawałek dalej.

- Jeszcze z Tobą nie skończyłem.. - rzucił przytulając mocno rudą nastolatkę do siebie.

- Daj już spokój. Nie jest tego wart. - dodała mocno ściskając jego dłoń.

Pocałował ją w głowę przytulając jeszcze mocniej.

Obie pary spokojnym krokiem udały się w stronę miasta. Przodem szła Zuza z Pawłem a Lilka z Gabrysiem z tyłu.

- Tak bardzo się bałem.. - wymamrotał cicho idą obok niej.

- Bałeś się czego ? - Lilu spojrzała na niego przeszywając wzrokiem każdy milimetr ciała.

- Tego, że Cię stracę bezpowrotnie.

- A myślisz, że odzyskałeś na zawsze ?

Przez ciało nastolatka przeszedł dreszcz. Uczucie gorąca, mocno uderzające serce i niepewność wymalowana na twarzy.

- Żartowałam. - uśmiechnęła się łapiąc go za rękę i lekko się w niego wtulając.

Uśmiechnął się, delikatnie wygiął kąciki ku górze choć niepewność cały czas siedziała w najgłębszych zakamarkach ciała. Serce biło jeszcze nierównym, niespokojnym rytmem.

- Wiem zjebałem. - rzucił po chwili milczenia.

- To już nieważne.. - uśmiechnęła się delikatnie próbując załagodzić sytuację.

Na marne jej starania. Milczał przez resztę drogi. Przeszli kilka przecznic, weszli w małe kręte uliczki. Próbowała go zagadywać, robić wszystko by w końcu znowu się uśmiechnął choć jego opór był nie do przebicia.

- Ej ej zakochańce przyśpieszcie tempa bo jak tak będziemy się ociągać to do jutra tam nie dojdziemy. - krzyknął Paweł.

Lilu z Gabrysiem spojrzeli w jego kierunku mierząc go delikatnie wzrokiem.

- Ty się swoją panną interesuj bo zobacz, ucieka Ci. - odpowiedział mu Gabryś.

- Ej Zuzka ! Poczekaj .. - krzyknął i zaczął przyśpieszać kroku za rudą nastolatką.

- Ej słonko czemu mi uciekasz ? - złapał ją za biodro krocząc dumnie przy niej.

- Przecież nie mogę pozwolić żebyśmy się spóźnili. - uśmiechnęła się.

Jeszcze kilka uliczek i już już prawie byli na miejscu. Na skrzyżowaniu w prawo potem lewo i kino wyrosło im przed oczyma. Paweł wraz z Zuzą weszli nie czekając na swoich przyjaciół. Seans już się zaczął więc w pośpiech kupili popcorn, colę i zajęli wyznaczone na biletach miejsca. Druga para nastolatków nie śpieszyła się na wyznaczony film. Szli powolnym krokiem co chwila zerkając na siebie. Milczenie powodowało, ze oboje czuli się niezręcznie.

- eeee.. - zaczął nieśmiało chłopak.

Lilka spojrzała na niego pytającą miną i nawet nie zauważyła kiedy ich usta połączyły się w jedną całość. Delikatnie się uśmiechnęła co wyczuł także Gabryś. Stali w objęciach rozkoszując się smakiem swoich ust. Przytknął swoje czoło do jej.

- Tak bardzo mi tego brakowało.. tak bardzo brakowało mi Ciebie.

Bez jakichkolwiek słów wtuliła się w niego. Jej mocny uścisk i walące jak dzwon serce mówiły same za siebie.

- Kocham Cię. - cicho wyszeptał jej do ucha.

- Ja Ciebie też. - odpowiedziała.

Ich usta znowu tworzyły idealną całość. Jej oczy krzyczały ze szczęścia a w brzuchu do życia pobudziły się uśpione motyle. Chwycił ją mocno za dłoń i oboje weszli do kina. Pośpiesznym krokiem wpadli do sali i zajęli ostatnie, wolne miejsca w rzędzie.

- Wybraliście jakieś tanie romansidło ? - szepnęła Lilu.

- To Paweł. - przewrócił oczami chłopak a blondynka wybuchnęła głośnym śmiechem.

Szybkim ruchem zatkał jej usta dłonią.

- Cicho! Bo nie dość, że się spóźniliśmy to jeszcze nas wyrzucą.

- O są i oni.. - powiedziała Zuza do Pawła odwracając głowę i wypatrując ich sylwetek w górnych rzędach.

- Skąd wiesz ? - zapytał.

- Ten śmiech to ja poznam wszędzie. - uśmiechnęła się ponownie wtulając w siedzącego obok blondyna.

Lilu jeszcze dłuższą chwilę cicho chichotała pod nosem a z sali dochodziły dźwięki uciszających ją ludzi.

- No ale Gabryś.. takie romansidło ? - znowu było słychać jej głośny śmiech.

Chłopak z niedowierzaniem patrzył na chichrającą się dziewczynę aż w końcu i jemu udzielił się jej pełen pozytywnej energii humor.

- Ja myślałam, ze tacy duzi chłopcy to nie oglądają takich rzeczy. Ja tu bardziej nastawiona byłam na jakiś horror albo kino akcji a tu proszę.. - głośny śmiech rozniósł się po sali.

Długo nie było trzeba czekać. Oślepiające światło latarki i niezadowolona mina pana z wąsem.

- Musze Was wyprosić.

- Tak tak już wychodzimy. - uśmiechnęła się do niego ciągnąc za sobą Gabrysia.

Wyszli przed salę a nastolatce ani na sekundę nie znikał uśmiech z twarzy.

- Dawno nie widziałem Cię tak uśmiechniętej. - pocałował delikatnie jej rozpromieniony policzek.

- To co idziemy na jakieś ciacho zanim to.. romansidło się skończy. - pięknie użył akcentu na romansidło patrząc jej usta blondynki jeszcze bardziej wyginają się ku górze.

- Oczywiście tylko skoczę do łazienki. - cmoknęła go w policzek, wręczyła swoją marynarkę i poszła w stronę toalet.

Chłopak usiadł na czerwonej, skórzanej sofie czekając aż wyjdzie.

- Oooo cześć. - rozległ się piskliwy głosik wytapetowanej blondyny.

- Eeee my się znamy ? - spojrzał na nią jak na tanią lalę próbującą wyrwać chłopaka.

- Nie pamiętasz mnie ? Oj biedaku... Mimi. Mówi Ci to coś?

- Nieee...

- Milena ? - spojrzała na niego zrezygnowanym wzrokiem.

- Sorry mała ale naprawdę Cię nie kojarzę. - wstał od niej widząc jak Lilu idzie w ich stronę.

Blondynka wzięła od niego swoją marynarkę i wzorkiem zmierzyła stojącą obok panienkę.

- Kto to ? - zapytała.

- Właśnie nie wiem. Twierdzi, że mnie zna.

- Widać pomyłka. Sorry ale się śpieszymy. - powiedziała do dziewczyny i chwyciła mocno za rękę Gabrysia.

Chłopak jeszcze klika razy odwrócił się w jej stronę próbując przypomnieć sobie skąd może znać tak dziwną pannę.

- Jak Cię tak do niej ciągnie to idź. - puściła jego rękę.

- Oj skarbie. - pocałował ją w głowę i mocno objął w za biodro.