ROZDZIAŁ LXVIII

Weszli do malej kawiarenki tuż przy budynku kina. Podeszła do nich uśmiechnięta kelnerka.

- Co podać ?

- Jakieś dobre ciacho i dwie gorące czekolady. - odpowiedział brunet.

Spojrzał na siedzącą na przeciwko blondynkę, która namiętnie pisała coś na telefonie.

- Do kogo tak piszesz ?

Nie usłyszała jego głosu.

Do Zuzy : Jesteśmy obok w kawiarence bo nas wyrzucili :D Hahaha .

Odłożyła telefon a chłopak ponowił pytanie.

- A tak. Do Zuzki gdzie jesteśmy, żeby nas nie szukali. - uśmiechnęła się.

- I to wymagała tak wielkiego skupienia ?

- No tak.. musiałam przecież się skupić, żeby dobrze napisać "hahaha". Co by było jakbym się pomyliła. - spojrzała na niego robiąc śmieszną minę.

Roześmiał się kiwając bezradnie głową. Do przyniesienia zamówionych rzeczy siedzieli w ciszy wpatrując się w siebie. Lilu co chwila spuszczała wzrok a na jej twarzy pojawiały się rumieńce. Przerwała ciszę.

- Myślisz o tej tapeciarze z kina ?

Jego wzrok przepełnił się złością.

- Coś sugerujesz ?

- Nie tylko widzę, że nie daje Ci to spokoju.

- No tak.. nie codziennie podchodzi do Ciebie panna wyglądająca jak.. no sama widziałaś. I mówi, że Cię zna. - powiedział oglądając się na idącą kelnerkę.

- Proszę bardzo. - powiedziała stawiając gorące czekolady i ciastka.

- Dziękujemy. - uśmiechnęła się do niej Lilka.

Kobieta odeszła a oni kontynuowali rozmowę.

- Chciała Cię poderwać. - rzuciła zatapiając wzrok w kubku z czekoladą.

- To chyba jej cel nie został osiągnięty. - uśmiechnął się łapiąc dziewczynę za rękę.

Ulga jaką poczuła była nie do opisania. Serce ustabilizowało bicie, na twarzy pojawił się uśmiech a w oczach zagościły male iskierki.

- Bałaś się ? - zapytał.

- Czego ?

- Tego, że mogę ją znać.

I w tej chwili za wibrował telefon.

Od Zuzki : Wiedziałam ! Wiedziałam, że to Ty ! Twój śmiech to normalnie wszędzie poznam. :D Okej okej jak się skończy to wpadniemy tam do Was ;*

- To Zuza. Napisała, że jak się skończy to przyjdą. - powiedziała odkładając z powrotem telefon.

- Dobrze. - uśmiechnął się.

Chwyciła mały widelczyk i przystąpiła do konsumpcji ciasta. Ciągle na nią patrzył. Nie odrywał wzroku z jej osoby i choć ona nie patrzyła na niego czuła jego przeszywające spojrzenie na swoim ciele.

- Czemu tak patrzysz? - powiedziała ponownie przyglądając się smakowitemu kawałkowi.

- Odpowiesz mi ?

- Na.. ? - spojrzała na niego zamaczając usta w gorącej czekoladzie.

- Czy się bałaś.. - patrzyła na nią niespokojnym wzrokiem tak jakby sam nie wiedział jaka będzie odpowiedź.

Milczała. Dłuższą chwilę milczała. Chłopak zdał sobie sprawę, że nie otrzyma odpowiedzi i również zabrał się za stojące przed nim słodkości. Kilka minut niezręcznej ciszy i jej ledwo słyszalny głos.

- Cholernie się bałam.

Nie patrzyła na niego. Mówiła ze spuszczoną w dół głową. Uśmiechnął się sam do siebie i nagle zrobiło mu się tak jakoś ciepło. Przez serce przepłynęło więcej krwi, a ciało przeszedł delikatny dreszcz.

- Czyli, że.. 

- Że ciągle Cię cholernie kocham i jestem zazdrosna. - przerwała mu.

Nachylił się i delikatnie pocałował jej usta, kiedy do kawiarni weszli Zuzka z Pawłem.

- Może nie tak przy ludziach.. tu są dzieci. - roześmiała się ruda nastolatka siadając obok Lilu.