Rozdział czwarty.

Uklęknął cicho za nią lekko zasłaniając oczy i całując jej ciepły od słońca policzek. Choć za wszelką cenę próbowała zachować powagę jej kąciki wygięły się ku górze.

- Cieszysz się, że mnie widzisz, jak miło. - usiadł obok niej na ręczniku lekko się uśmiechając.

Su ze zrozumieniem na twarzy wstała i poszła do grających obok w piłkę hiszpanów.

- O czym chciałeś ze mną porozmawiać? - spojrzała na niego.

Lekko złapał jej dłoń gładząc ją po wierzchu swoim palcem.

- Paolo...

Uśmiechnął się choć zmieszania i nie pewności na jego twarzy nie dało się ukryć. Błądził wzrokiem po siedzących nieopodal ludziach w końcu nieruchomo pozostając na jej tęczówkach, ustach i krzywym grymasie na twarzy.

- A okej.. chciałeś rozmawiać a teraz milczysz, typowe. - bąknęła przekręcając się na brzuch by opalić plecy.

- To nie tak.. - westchnął lekko palcem przeciągając po jej łopatkach.

Leżała tak dobre 15 minut, kiedy wreszcie poprosił by usiadła i na niego spojrzała. Uniosła się i ściągnęła z nosa okulary zakładając je na głowę by przytrzymywały opadające blond włosy.

- No to słucham. - przeszyła go wzrokiem na wylot choć nie miała takiego zamiaru.

- Wiesz.. - zaczął nieśmiało.

Patrzyła mu prosto w oczy.

- Jesteś cudowna.. jedyna w swoim rodzaju i nie potrafię opisać tego co mnie do Ciebie ciągnie. To jest jeszcze silniejsze niż magnez. Lilu.. boże nie wiem jak mam to powiedzieć. bardzo mi się podobasz i chyba ja..

- Nic nie mów.. - przerwała mu mocno wzdychając.

- Paolo.. ja nie chce Cię ranić, nie chce byś cierpiał z powodu nieodwzajemnionych uczuć. Kocham Cię ale jak brata, przyjaciela ale nie tak, przepraszam. - wstała idąc w stronę morza.

Podniósł się momentalnie idąc za nią i mocno łapiąc za rękę. Odwrócił ją w swoją stronę i bez żadnego zahamowania pocałował jej usta, na których jeszcze brzmiały słowa odrzucenia. Zaprzestał chwilowo czynom zerkając w jej tęczówki.

- Kocham Cię, rozumiesz? Ciebie i tylko Ciebie. - patrzył z półuśmiechem na ustach czekając na jej reakcję.

Odwróciła się plecami. Objął ja lekko muskając jej szyję.

- Pogadamy o tym później dobrze? Chciałabym zostać teraz sama.

- Ale Lila..- westchnął

- Proszę Cię.. proszę. - nie dała mu dojść do słowa.

- Dobrze, zadzwonię później okej?

- Mhmm. -wymamrotała.

Odszedł a jej wzrok nawet nie podążył w jego kierunku. Usiadła na brzegu morza przyciągając kolana do klatki piersiowej. Woda delikatnie otulała jej stopy. Siedziała tak w bezruchu całkowicie odcinając się od otoczenia. Krzyki, wrzaski i ciągły gwar nie potrafiły wyrwać jej z potoku myśli. Tkwiła tam tak długo aż na ramieniu nie poczuła zimnej dłoni. 

- Wszystko okej? Czemu Paolo tak szybko się zwinął. - Su lekko przyklęknęła przy koleżance.

Milczała a jej oczy nie potrafiły kłamać, nie potrafiły utrzymać zalegających gdzieś głęboko emocji. Zaszkliły się gdy kolejne pytania brunetki rozdrapywały rany na sercu. Cierpiała. Z każdą spływającą po policzku łzą analizowała jego słowa. Każde osobno.. dokładnie doszukując się usprawiedliwienia swojego zachowania.

- Nie płacz maleńka. - otarła kciukiem płynącą łzę.

Usiadła za nią mocno obejmując w pasie i przytulając jak najmocniej się da.

- O nic już nie pytam. - cicho wyszeptała jej do ucha.

- Dziękuję.. - zająknęła się.

- Cichutko... 

- Dziękuję, że jesteś Su. - objęła jej dłonie swoimi.